ANDRZEJ HUNDZIAK — znany kompozytor, pedagog i animator życia muzycznego.

Andrzej Hundziak (ur. 11 marca 1927 w Krośniewicach) jest kompozytorem i pedagogiem, a głównymi kierunkami jego twórczości są: muzyka sceniczna oraz muzyka dla dzieci i młodzieży. Od 1945 roku mieszka w Łodzi, gdzie studiował muzykologię (1948–1951) i teorię muzyki (1949–1953). W 1960 roku rozpoczął studia kompozytorskie pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego, które od 1963 roku kontynuował u Bolesława Woytowicza i ukończył z wyróżnieniem w roku 1966. W 1967 roku wyjechał do Paryża na studia podyplomowe u Nadii Boulanger. Równolegle z rozpoczęciem wyższych studiów muzycznych, w 1948 roku, Andrzej Hundziak podjął pracę dyrygencką. Najpierw prowadził chór Technikum Finansowego w Łodzi, potem przez ponad trzydzieści lat dyrygował różnymi zespołami chóralnymi, zarówno szkolnymi jak i zawodowymi. Ostatnie lata kariery dyrygenckiej poświęcił pracy z chórem (1978–1980) i orkiestrą (1980–1981) Teatru Muzycznego w Łodzi. Od roku 1952 związany jest z łódzkim szkolnictwem muzycznym, początkowo podstawowym, potem średnim i wyższym. Obecnie uczy instrumentacji i kompozycji w Akademii Muzycznej w Łodzi. Z jego inicjatywy powołany został w 1977 roku w Łodzi Ogólnopolski Festiwal Współczesnej Twórczości Muzycznej dla Dzieci i Młodzieży Do-Re-Mi; Andrzej Hundziak był dyrektorem i kierownikiem artystycznym dziewięciu jego edycji (odbywał się co dwa lata). Ostatnia miała miejsce w 1999 roku. Celem festiwalu była prezentacja najlepszych utworów polskich kompozytorów współczesnych, stworzonych z myślą o młodych wykonawcach i odbiorcach.
Na dorobek kompozytorski Andrzeja Hundziaka składają się utwory symfoniczne, kameralne, wokalno-instrumentalne oraz sceniczne. Praca pedagogiczna i praktyka dyrygencka wywarły istotny wpływ na zainteresowania twórcze kompozytora, czego świadectwem jest duża liczba utworów dla dzieci i młodzieży, wśród których ważne miejsce zajmuje muzyka wokalna — chóralna i solowa. Jego twórczość chóralna jest urozmaicona i są w niej utwory należące do różnych gatunków chóralistyki współczesnej. Andrzej Hundziak komponuje muzykę religijną (Litania do Marii Panny, Tryptyk pamięci poległych obrońców Ojczyzny), patriotyczną (Grób Nieznanego Żołnierza, Kocham krajobraz polski), inspirowaną folklorem (Alla polacca, chóralne opracowania pieśni ludowych), sięga do stylizacji muzyki dawnej (Fraszki staropolskie, Marchołt), a najwięcej pisze utworów o charakterze zabawowym, wykorzystujących zarówno sylabiczne, asemantyczne teksty jak i atrakcyjne wiersze, bajki i powiedzenia. Ta ostatnia grupa utworów związana jest przede wszystkim z chórami jednorodnymi, chociaż są wśród nich także kompozycje dla chórów mieszanych (Taka sobie muzyczka, Trzy humoreski).
Idea zabawy jest również obecna w muzyce instrumentalnej Andrzeja Hundziaka, w cyklu dziecięcych utworów fortepianowych pt. Cyrk (Parada, Tancerka na linie, Żongler, Smutny clown, Wesoły clown), w złożonym z siedmiu miniatur cyklu fortepianowym na cztery ręce Znajomi z telewizyjnego okienka, w którym kompozytor ilustruje znanych bohaterów dziecięcych filmów rysunkowych, a także w muzyce wokalno-instrumentalnej (Bajki śpiewane, Piosenki dla Agatki, Piosenki dla dzieci). W swych utworach Hundziak często odchodzi od systemu dur-moll (np. Bajki śpiewane oparte są na atonalnej metodzie solfeżu Paula Hindemitha) i stosuje akompaniament instrumentów perkusyjnych (w zbiorze piosenek pt. Do-Re-Mi wykorzystane są liczne instrumenty perkusyjne o nieokreślonej wysokości dźwięku). Jest on także autorem widowiska muzyczno-baletowego O królewnie co spać nie chciała, którego odbiorcami i wykonawcami są dzieci.
W muzyce chóralnej Andrzeja Hundziaka tematyka dziecięca pojawia się często i to głównie w kompozycjach na chór głosów równych. Są wśród nich proste piosenki dwugłosowe (Nad zieloną łąką, Wesołe ptaki) i trzygłosowe (Pan Parasol, Zieloniutkie nutki) a także utwory rozbudowane, przeznaczone dla zespołów o dużych możliwościach wykonawczych. Właśnie takim, wymagającym wysokich umiejętności warsztatowych utworem są Wyliczanki. Zostały one skomponowane do autentycznych, mających niepowtarzalny urok i charakter tekstów zaczerpniętych z folkloru dziecięcego. Główną zasadę wyliczanek — jednostajność rytmiczną — kompozytor podchwycił w czterech częściach cyklu. Jedynie Ententino jest pozbawione tego przewijającego się ostinato i — podobnie jak początkowe części rozbudowanych utworów na chór żeński: Trzech preludiów i Concertina — stanowi swobodny wstęp, częściowo utrzymany w rytmice ametrycznej. Zdecydowana rytmika pozostałych części, podkreślana częstym użyciem najprostszych efektów perkusyjnych, takich jak klaskanie i tupanie, nawiązuje już bezpośrednio do dziecięcego „odliczania”, będącego nieodłącznym wstępem do wielu zabaw. Nowoczesne środki kompozytorskie, charakterystyczne dla języka twórczego Andrzeja Hundziaka, współegzystują z radosnym charakterem muzyki i tekstu, czyniąc z Wyliczanek utwór niezbyt łatwy, ale bardzo efektowny i sprawiający dużą radość wykonawcom.

Za twórczość dla dzieci i młodzieży Andrzej Hundziak otrzymał szereg nagród, m.in. I nagrodę na III Biennale Sztuki dla Dzieci w Poznaniu (1977) i Nagrodę Prezesa Rady Ministrów (1980). W 1964 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1976 roku uhonorowany Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”.

Wyliczanki otrzymały III nagrodę na konkursie kompozytorskim Związku Kompozytorów Polskich w 1982 roku. Prawykonanie utworu miało miejsce 14 listopada 1984 roku na koncercie inauguracyjnym IV Festiwalu Do-Re-Mi w Łodzi, a wykonawcą był Centralny Zespół Artystyczny ZHP przy Teatrze Wielkim w Warszawie, pod dyrekcją Sabiny Włodarskiej.

W grudniu 2014 roku profesor Andrzej Hundziak otrzymał Nagrodę Pary Prezydenckiej za twórczość dla dzieci i młodzieży. „Jest jednym z nielicznych kompozytorów współczesnych, którzy znaczną część swojej pracy twórczej poświęcili młodym odbiorcom i wykonawcom. Jego utwory chóralne i instrumentalne pozwalają dzieciom na żywy kontakt ze współczesnymi technikami kompozytorskimi. Nie zapomina o nastoletnich melomanach i im zadedykował skomponowaną przed kilku laty Fantazję dla 9 solistów. Twórczość dla dzieci i młodzieży Andrzeja Hundziaka stanowi blisko jedną trzecią jego bogatego dorobku twórczego” — przypomnieli jurorzy.